De mooiste muziekdocumentaires

Er zijn natuurlijk veel muziekdocumentaires uitgekomen, maar deze zijn me echt altijd bijgebleven.


In the court of the Crimson King

Uit: 2022, IMDb: [ klik hier ]

VPRO-gids hierover: "De ondertitel van deze film is ‘King Crimson at 50’, want de bedoeling was dat regisseur Amies een traditioneel portret zou maken van progrockers King Crimson, die in 2019 precies 50 jaar bestonden. Met dank aan Crimson-voorman Robert Fripp werd het iets heel anders. Want de sardonische, obsessieve en inmiddels beetje wankele oprichter/gitarist (Fripp is 73 jaar oud) eist alle aandacht op. Niet alleen van de filmmaker, maar ook van al zijn bandleden, die de veeleisende Fripp afwisselend vrezen als dictator, of aanbidden als vader. Het levert regelmatige grappige gesprekjes op, die af en toe ook de diepte induiken. Maar over de band zelf en hun belangrijke positie in de pophistorie komen we maar weinig te weten."

Mijn mening: maar we komen wel veel te weten over de overheersende rol van Robert Fripp hierin. 


Sound City

Uit: 2013, IMDb: [ klik hier ]

Moviemeter.nl hierover:
"Diep in de vallei van San Fernando, te midden van rijen vervallen pakhuizen, stond rock 'n roll's best bewaarde geheim: Sound City. Terwijl de legende groeide, kwamen baanbrekende bands en artiesten als Fleetwood Mac, Neil Young, Rick Springfield, Tom Petty, Metallica en Nirvana hier om hun muzikale magie op tape vast te leggen. Middels interviews en optredens vertelt men niet alleen het verhaal van dit heiligdom, maar verzamelt regisseur en muzikant Grohl tevens enkele van de grootste muzikanten om te werken aan een nieuw album."

Mijn mening: intrigerend inkijkje in het opnemen van een lp met de hele band bij elkaar. De song 'You can't fix this' is één van hoogte nummers in mijn Top 3000.


Robbie Williams

Uit: 2023, IMDb: [ klik hier ]
Moviemeter.nl hierover:

"Vierdelige documentairereeks die een inkijk in het leven en het hoofd van een van de grootste Britse soloartiesten ooit, Robbie Williams, biedt. De serie beslaat dertig jaar, en beslaat honderden uren aan intieme, nooit eerder vertoonde persoonlijke archieven. Er wordt aandacht besteed aan zowel de hoogte- als de dieptepunten, die alle in de schijnwerpers stonden. Hoe ging en gaat Williams om met de media tijdens zijn carrière? Verslaving, professionele en persoonlijke breuken, herenigingen, herstel en de impact die dit alles heeft gehad op de geestelijke gezondheid van de artiest: het komt allemaal aan bod."

Mijn mening: onthutsend beeld van het leven van een artiest, die vooral in het begin, alle roem en optredens niet aankon.


Fleetwood Mac | Rumours

Uit: 1997, IMDb: [ klik hier ]

Bol.com zegt er dit over:
"Fleetwood Mac's klassieke Rumours-album uit 1977 stond eenendertig weken lang bovenaan de Billboard 200 en won de Album of the Year Grammy. Meer recentelijk noemde Rolling Stone het vijfentwintigste beste album aller tijden en de populaire tv-serie Glee wijdde een hele aflevering van nummers van Rumours, waarmee het aan een nieuwe generatie wordt voorgesteld. Nu vertelt Ken Caillat, de coproducent van het album, voor het eerst het volledige verhaal van wat er werkelijk is gebeurd bij het maken van Rumours - van de eindeloze feest- en relatiedrama's tot de creatieve worsteling met het schrijven en opnemen van 'You Make Loving Fun', 'Don't Stop', 'Go Your Own Way', 'The Chain' en andere tijdloze nummers.

Mijn mening: onvoorstelbaar hoe je zo'n goed lp kunt maken, terwijl vier leden van de band (met elkaar) in scheiding liggen. Intrigerend.


Searching for Sugar Man

Uit: 2012, IMDb: [klik hier ]

Filmkrant zegt er dit over: "Wanneer heeft een popartiest de grootste kans om een mythe te worden? Als hij zelfmoord pleegt. Maar wat als iedereen dat denkt en de artiest in kwestie vervolgens gewoon nog vrolijk blijkt rond te huppelen? Dan groeit hij uit tot een levende legende. Een soort oppergod. Jim Morrison (The Doors) en Kurt Cobain (Nirvana) kunnen van zo’n status alleen maar dromen. Sixto Rodriguez overkwam het min of meer. Deze introverte singer-songwriter verdween in de anonimiteit nadat zijn eerste twee albums lauwtjes waren ontvangen. De wildste geruchten deden de ronde: zo zou hij zichzelf op het podium in brand hebben gestoken. Totdat indieplatenbaas Stephen Segerman hem via een bericht op z’n website — volledig gewijd aan zijn speurtocht naar het verloren idool — op het spoor kwam. Het bleek de aftrap van een tweede carrière."
Mijn mening: zo'n triest, maar toch zo mooi verhaal. De hoofdpersoon is inmiddels overleden, in augustus 2023.


Nothing Compares

Uit: 2022, IMDb: [klik hier ]

VPRO-gids: "Er zitten twee pijnlijke gaten in ‘Nothing Compares’, een documentaire over de Ierse zangeres Sinéad O’Connor. En toch, of misschien juist wel dankzij die hiaten, is het een geslaagde film over een artiest die haar tijd ver vooruit was. Hoe het ook zij, de publieke tragedie van de laatste jaren lijkt toch een direct gevolg van de gebeurtenissen die we wel in de film zien. Feit is dat die ene actie, het verscheuren van die ene foto, haar succes knakte. Een actie die niet op zichzelf stond – integendeel, het is illustratief voor haar karakter –, maar wel een met gevolgen die zo’n jonge artiest onmogelijk kon overzien."

Mijn mening: hartverscheurend verhaal. Sinead is inmiddels overleden in juli 2023.